چند دیقه پیش از اون لحظه هایی بود که پر بودم از تمامی حس های بد، از احساس تحقیر شدن بگیر تا عصبانیتِ بیش از حد و ...!
همیطوری تو اینستاگرام میچرخیدم بلکه اوضاع و احوالم از یادم بره
به صورت کاملا اتفاقی یه پُستی بود از صحنِ امام رضا وقتی که دارن نقاره میزنن فیلم گرفته بودن
وقتی به خودم امدم متوجه شدم که الان دفه پنجم هست که دارم فیلم رو باز نگاه میکنم و
لبخندی بسیاااااااار کش دااااااااار به قولِ آنیسا "به پهنایِ صورت" بر لبانم نقش بسته بود
الان حالم خوبِ خوبه.
+خدایا شکرت که عاشقشم! شکرت که حرمش ایرانه! شکررررررررررر
چ خوب ک حالت خوب شد
ممنان جانم